Co pomaga na lęk? Rozwiązanie, które znalazłem po 30 latach bezowocnych poszukiwań
Według Brene Brown, czołowego specjalisty od wstydu i wrażliwości, każda negatywna emocja potrzebuje 3 rzeczy, aby przetrwać:
- Tajemnica;
- Nie mówi się o nim;
- Nie spotyka się z empatią.
Żyłem całkiem beztroskim życiem do 21, kiedy miałem pierwszy atak niewytłumaczalnego niepokoju. Byłem wtedy studentem drugiego roku - wiele lat temu. To uczucie było tak przytłaczające, że musiałem wyjść z klasy i wyjść na odetchnąć.
Od tego czasu przychodziło i odchodziło sporadycznie - zawsze uderzając nagle i bez ostrzeżenia. Najtrudniejsze było przede wszystkim nie wiedzieć, co to spowodowało. W moich zewnętrznych okolicznościach nie widziałem nic, co uzasadniałoby nagłe przypływy paniki.
Próbowałem różnych rzeczy, aby się go pozbyć. Rozmawiałem ze specjalistami, medytowałem, ćwiczyłem, zapamiętałem wersety biblijne, czytałem książki z psychologii, filozofii, słuchałem kazań, służyłem innym. Wszystko to było pomocne - aż do następnego ataku lęku.
Nie możesz złagodzić niepokoju poprzez myślenie
Po prawie 30 latach zmagania się z tym w końcu znalazłem coś, co naprawdę działa. Na dzień dzisiejszy nie odczuwałem niepokoju od około półtora roku - pomimo wielu stresujących okoliczności, przez które przeszedłem.
Spotkałem grupę facetów - głównie członków AA (Anonimowy Alkoholik) - którzy wykonywali prostą 10-minutową praktykę. Twierdzili, że pomogło im to znacznie złagodzić 4 podstawowe negatywne uczucia u człowieka - egoizm, nieuczciwość, urazę i strach.
Strach? Naprawdę? Byłem bardziej niż sceptyczny. Brzmiało to zbyt łatwo. Po prostu wykonujesz prostą praktykę każdego dnia?
Coś we mnie zaskoczyło: „Czy mówisz mi, że po 30 latach zanurzenia się w filozofii, religii i psychologii, z Dostojewskim, Dantem, Chestertonem, C.S. Lewisem, Dale'em Carnegie, Stephenem Coveyem i setkami innych znakomitych myślicieli pod moim pasem znalazłbym rozwiązanie w kilku prostych krokach?”
Ale dokładnie to się stało. Zmniejszenie lęku nie ma nic wspólnego z myśleniem. Nie mogę „myśleć o sobie z jakiegokolwiek problemu”. Rozwiązanie jest głęboko duchowe, podobnie jak RANA.
W twoim sercu jest rana, która mówi: „Nie możesz już nikomu ufać!”
Większość ran odniesionych w dzieciństwie krzyczy: „Nie mogę już nikomu ufać!” Cokolwiek nam się wtedy stało, zaufanie jest pierwszą rzeczą, która się dzieje. „Teraz wszystko zależy ode mnie” — to jest przesłanie RANY.
Mój ojciec był alkoholikiem, a mama odeszła, gdy miałem 18 lat. W wieku 21 lat moja ropiejąca rana pękła z tym niekontrolowanym niepokojem: „Jestem teraz sam”. Rozpaczliwie potrzebowałem przekonać siebie, że mogę kontrolować rzeczy w moim życiu.
Kiedy udało mi się wzmocnić wiarę, że jestem Bogiem, posiadającym nieograniczoną moc w moim małym wszechświecie, czułem się świetnie. Kiedy coś zagrażało mojej wierze w moją zdolność kontrolowania rzeczy, wpadłem w panik ę.
Ale to nie „zrozumienie” odwróciło ten wzór. Kiedy jestem w łapach niepokoju, nic nie rozumiem.
Najlepszym rozwiązaniem na lęk jest nieracjonalne
Najlepsze rozwiązanie na lęk, podobnie jak rana, jest nieracjonalne. To znaczy, nie myślałem, że wierzę, że jestem sam na świecie. Nacisnęły mnie to moje okoliczności. W konsekwencji moje myślenie jest wynikiem pewnego sposobu życia. Jak mówi Richard Rohr:
Nie myślimy o nowych sposobach życia, żyjemy w nowych sposobach myślenia.
Tak jak rana przychodzi w sposób nieracjonalny — poprzez określony sposób życia — powrót do zdrowia następuje także poprzez określony sposób życia. Powoli, „robiąc rzeczy” w nowy sposób, stary wzorzec mentalny zostaje zastąpiony nowym.
Stary wzór mówi:
Musisz być Bogiem w swoim małym wszechświecie. Jeśli nie - zacznij panikować.
Niezwykle trudno uświadomić sobie, że ten stary wzorzec mentalny jest nieracjonalny. Właściwie nie myślę w ten sposób. To podświadomość. Nie widzę tego. Nie jestem tego świadomy. Raz po raz robi mi swój pobity rekord, ale mój świadomy radar tego nie łapie.
Pokonywanie lęku to kwestia łamania tajemnicy
Lęk to wzorzec mentalny, który opiera się na tajemnicy, aby przetrwać. Jak tylko zacznę to widzieć, słabnie. Im więcej go widzę, tym mniej mocy ma. Im bardziej staję się świadomy tego, co dzieje się we mnie nieświadomie, tym bardziej podważam stary schemat myślenia.
Ale znowu - nie muszę niczego „rozumieć”. Muszę tylko powtarzać pewne kroki, najlepiej jak potrafię - raz po raz.
Kroki radzenia sobie z lękiem
Nie ma w nich nic magicznego. Działają tylko dlatego, że pomagają wydobyć do mojej świadomości to, co w innym przypadku jest nieświadome.
Najpotężniejszą rzeczą na świecie jest światło. Oświetlenie światła świadomości na ciemną nieświadomość jest wyjściem. Wszystkie te kroki pomagają ci wyraźnie zobaczyć zapisy mentalne, które krążą w twoim umyśle i kierują twoim życiem.
Nie ma w tym nic innego. Nie ma bitwy do walki. Nie ma nic do pokonania. To, czego się opierasz, utrzymuje się. Widzenie wystarczy.
Oto 4 kroki, aby zmniejszyć lęk w czasie:
1. Zadaj sobie następujące 4 pytania:
- „Właśnie tutaj, czy jest we mnie jakiś egoizm?”
- „Właśnie tutaj, czy jest we mnie jakaś nieuczciwość?”
- „Właśnie tutaj, czy jest we mnie jakaś uraza?”
- „Właśnie tutaj, czy jest we mnie jakiś strach?”
2. Po każdym pytaniu zatrzymaj się na 10 sekund, uważnie słuchając tego, co się w tobie pojawia.
3. Poproś Wyższą Siłę Twojego zrozumienia, aby usunęła wszelkie uczucia, których zdawałeś sobie sprawę.
4. Powiedz co najmniej jednemu zaufanemu przyjacielowi, co czujesz (BEZPIECZNY!!!)
Według Brene Brown musisz zrobić 3 rzeczy, aby przezwyciężyć destrukcyjne emocje
Brene Brown, wyrzekły się profesor z Houston i specjalista od wstydu i wrażliwości, poda ła następującą formułę radzenia sobie z destrukcyjnymi emocjami w programie Oprah Winfrey:
Aby wzrastać wykładniczo, wstyd potrzebuje absolutnie trzech rzeczy: tajemnicy, milczenia i osądu. Wstyd nie może przetrwać dwóch rzeczy: bycia wypowiedzianym i spotkaniem z empatią.
Wszystkie destrukcyjne emocje, których królem jest wstyd, rosną na tajemnicy, milczeniu i osądzie. Aby odwrócić te negatywne emocje, musisz:
- Złamać tajemnicę.
- Wprowadź ich na światło, mówiąc.M@@
- iej empatyczną duszę, która cię wysłucha i powie: „Jesteś dobry”.
Jak światło świadomości uspokaja niepokój
Ponieważ lęk jest nieracjonalny - został wsadzony w mojej podświadomości przez okoliczności z mojej przeszłości - w moim umyśle musi odgrywać ukryte destrukcyjne przesłanie, którego całkowicie nie widzę.
Łamiąc tajemnicę i powtarzając, jak się czuję, stopniowo uświadamiam sobie tę ukrytą wiadomość. W moim przypadku jest to: „Jesteś sam. Musisz zdobyć pełną kontrolę nad swoim życiem. Ty jesteś Bogiem.”
Im bardziej jestem świadomy tego ukrytego przesłania, tym bardziej widzę jego błąd. Nie jestem Bogiem. Nie muszę przejmować kontroli nad rzeczami poza moją kontrolą. Istnieje wyższa Moc większa ode mnie, na której mogę polegać.
Świadomość rozprasza nieprzytomność. Światło rozprasza ciemność.
„Oko jest lampą ciała. Jeśli twoje oczy są dobre, całe twoje ciało będzie pełne światła”. Jezusa
Czego możesz się spodziewać, jeśli ćwiczysz te 4 kroki codziennie
Jeśli ćwiczysz te kroki codziennie, możesz spodziewać się stopniowego wzrostu świadomości. Z biegiem czasu staniesz się bardziej czujny na wszystko, co robi twój umysł. I wyraźnie zobaczysz ukryte destrukcyjne wiadomości z twojej przeszłości.
Z@@ aczniesz dostrzegać te wiadomości JAKO GRĘ W SWOIM UMYŚLE. W chwili, gdy to się stanie, poczujesz, że emocje stojące za tym słabną.
Im więcej powtarzasz cykl, tym bardziej światło świadomości będzie świecić na tym ciemnym obszarze i rozprasza ukryte przesłanie, które karmi emocje.
Od czasu do czasu wciąż się martwię, ale ta emocja nie trwa. Naprawdę nie wiem dlaczego i, szczerze mówiąc, nie muszę wiedzieć. Jestem całkiem zadowolony z wyników.
Opinions and Perspectives
Skupienie się na przełamywaniu tajemnicy i dzieleniu się z innymi jest potężne. Nie jesteśmy stworzeni do radzenia sobie ze wszystkim w pojedynkę.
Naprawdę interesujący sposób patrzenia na niepokój jako problem z zaufaniem, a nie tylko stan zdrowia psychicznego.
To daje mi nadzieję, że nawet długotrwały niepokój można złagodzić dzięki odpowiedniemu podejściu.
Nacisk na codzienną praktykę, a nie na zrozumienie wszystkiego, jest odświeżający.
Doceniam, że autor przyznaje, że nadal czasami odczuwa niepokój. Pokazuje to, że chodzi o zarządzanie, a nie eliminację.
Fascynujące, jak prosta świadomość może być tak potężna w przełamywaniu negatywnych wzorców.
Pomysł, że powiedzenie komuś innemu, jak się czujesz, jest kluczowe, jest strzałem w dziesiątkę. Trzymanie tego w sobie nigdy nie pomaga.
Nigdy wcześniej nie myślałem o lęku jako o czymś nieracjonalnym. Zmienia to sposób, w jaki postrzegam własne zmagania.
To podejście wydaje się bardziej o akceptacji i świadomości niż o walce z lękiem.
Powiązanie z ranami z dzieciństwa wyjaśnia, dlaczego lęk często zaczyna się we wczesnej dorosłości.
Bardzo mi się podoba, że to skupia się na długoterminowej zmianie, a nie na szybkich rozwiązaniach.
Trzeba odwagi, aby przyznać, że nie mamy kontroli. To część procesu leczenia.
Mam problem z ideą całkowitego puszczenia kontroli. Wydaje się to przerażające.
Część o świadomości rozpraszającej nieświadomość ma dla mnie ogromny sens.
To wydaje się być dobrą równowagą między samopomocą a szukaniem wsparcia u innych.
Interesujące, że autor wspomina, że to nadal działa, nawet jeśli nie rozumiesz dlaczego.
Idea, że to, czemu się opierasz, trwa, naprawdę do mnie przemawia. Walka z lękiem często go pogarsza.
Podoba mi się, jak ta metoda łączy praktyczne kroki z głębszą pracą emocjonalną.
To przypomina mi terapię ekspozycyjną. Stopniowe mierzenie się ze swoimi lękami sprawia, że stają się mniej przerażające.
Te 10-sekundowe przerwy między pytaniami wydają się ważne. Dają czas na prawdziwą refleksję.
Ciekawe, jak to by działało w przypadku innych problemów ze zdrowiem psychicznym poza lękiem.
Prostota tych 4 pytań jest naprawdę genialna. Obejmują wszystkie główne punkty zapalne emocjonalne.
Z tego, co rozumiem, twoja wyższa siła może być czymkolwiek większym od ciebie. Nie musi być religijna.
Jestem ciekawy aspektu wyższej siły. Czy to działa tylko, jeśli jesteś osobą religijną?
Moje doświadczenie idealnie się z tym zgadza. Kiedy tylko uświadomiłem sobie, co wywołuje mój lęk, zaczęły tracić swoją moc.
Czy ktoś jeszcze uważa, że samo zobaczenie wzorców może pomóc je przełamać?
Koncepcja nieświadomych wzorców kierujących naszym życiem jest otwierająca oczy. Często nawet nie zdajemy sobie sprawy, co napędza nasz lęk.
Doceniam, że artykuł przyznaje, że ta metoda nie jest magiczna, ale wymaga konsekwentnej praktyki.
Połączenie między problemami z zaufaniem a lękiem ma tak wiele sensu. Kiedy nie możesz zaufać, próbujesz kontrolować wszystko.
To podejście wydaje się bardziej zrównoważone niż tylko leczenie objawów lekami.
Nacisk na przełamywanie tajemnicy jest trafny. Lęk traci część swojej mocy, gdy zostaje ujawniony.
Uderza mnie, jak uniwersalne są te uczucia. Wszyscy zmagamy się z podobnymi ranami.
Idea, że żyjemy w nowy sposób myślenia, zamiast myśleć w nowy sposób życia, jest głęboka.
Robię coś podobnego od około 6 miesięcy i to bardzo pomogło mi w obniżeniu poziomu lęku.
Chciałbym usłyszeć od innych, którzy wypróbowali te kroki. Czy komuś się udało?
Część o tym, że nie można kontrolować wszystkiego, naprawdę do mnie przemawia. Muszę nauczyć się bardziej odpuszczać.
Mój terapeuta zawsze mówi, że lęk rozwija się w izolacji. Ten artykuł naprawdę to potwierdza.
Uważam za interesujące, że rozwiązanie pochodziło od członków AA. Czasami mądrość pochodzi z nieoczekiwanych miejsc.
Kluczowy jest aspekt codziennej praktyki. Nie można po prostu wykonać tych kroków raz i oczekiwać rezultatów.
Fascynujące, jak autor łączy problemy z zaufaniem z dzieciństwa z lękiem u dorosłych. Zastanawiam się nad moją własną przeszłością.
Chociaż szanuję twój punkt widzenia, dla niektórych osób aspekt duchowy jest bardzo ważny w ich procesie leczenia.
Nie jestem pewien, czy zgadzam się z odniesieniami do Boga. Można radzić sobie z lękiem bez wprowadzania duchowości.
To bardzo przypomina mi praktyki uważności. Bycie obecnym i obserwowanie myśli bez osądzania.
Doceniam, że artykuł wyjaśnia, że lęk nie jest racjonalny. Czasami zrozumienie tego ułatwia radzenie sobie z nim.
Autor spędził 30 lat na poszukiwaniu rozwiązania, które okazało się zaskakująco proste. Trochę to uczy pokory, kiedy się o tym pomyśli.
Masz rację. Znalezienie odpowiedniej osoby, której można się zwierzyć, jest kluczowe. Zajęło mi lata, zanim znalazłem kogoś, komu mógłbym naprawdę zaufać swoimi uczuciami.
To, z czym się zmagam, to znalezienie zaufanego przyjaciela, z którym mógłbym porozmawiać. Nie każdy rozumie lub chce słuchać o lęku.
Koncepcja, że lęk wynika z próby kontrolowania wszystkiego, naprawdę do mnie trafiła. Nigdy wcześniej nie widziałem tego związku.
Uwielbiam cytat Brene Brown o tym, że wstyd potrzebuje tajemnicy, aby przetrwać. To wyjaśnia, dlaczego rozmowa o lęku z innymi może być tak uzdrawiająca.
Czy ktoś jeszcze uważa za interesujące, że autor wspomina o członkach AA? Ma to sens, ponieważ uzależnienie i lęk często idą w parze.
Właściwie próbowałem podobnych technik poprzez CBT i one działają. Chodzi o uświadomienie sobie swoich wzorców myślowych.
Te 4 kroki wydają się zbyt proste, żeby zadziałać. To znaczy, jak zadawanie sobie pytań o egoizm i strach może faktycznie pomóc w lęku?
Część o tym, że nie można wyjść z lęku za pomocą myślenia, naprawdę do mnie przemawia. Spędziłem tak dużo czasu, próbując racjonalizować i analizować, jak przez to przejść.
Naprawdę utożsamiam się z tym artykułem. Od lat zmagam się z lękiem i nigdy nie pomyślałem, że może to być związane z problemami z zaufaniem z dzieciństwa.