Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
By continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
We zijn er allemaal geweest. Niemand is immuun. Het is als de wrede inwijdingsgrap van de wereld om mens te zijn... gekwetst worden. Ik bedoel niet alsof je met je teen hebt gestoten en jezelf pijn hebt gedaan. Ik bedoel het soort pijn dat elke vezel van je wezen doordringt. De emotie is zo rauw en lelijk dat velen er een hekel aan hebben om ze onder ogen te zien; emotionele muren, gemaskerde woede, afhankelijkheid van alcohol, drugs of elke andere vorm van afleiding zijn vaak de snelle oplossing om de verschroeiende pijn van gekwetste gevoelens te vermijden.
Soms komt de pijn van degenen die het dichtst bij ons staan. Of van een volslagen vreemde. Soms is het onbedoeld. Andere keren niet zo veel. Wat de reden voor de gekwetste gevoelens ook is, het is noodzakelijk om te weten hoe je met de pijn om moet gaan, de emoties kunt verwerken en uit de ervaring kunt groeien. De sleutel om de ketenen van emotionele onrust los te laten is in één woord: vergeving.
De weg naar volledige vergeving kan omslachtig zijn, maar het is de moeite waard om te bewandelen. Gekwetste gevoelens zijn als de Jekyll en Hyde van emoties; als ze aan hun lot worden overgelaten, kunnen emoties veranderen in duistere knagende krachten die bekend staan als wrok, woede, jaloezie of bitterheid. Deze giftige emoties kunnen elke positieve emotie van de persoon onderdrukken en uiteindelijk grote schade aanrichten aan het fysieke lichaam. Aan de andere kant, als gevoelens correct worden verwerkt, leidt dit tot vrijheid, kracht en innerlijke groei.
Johns Hopkins Medicine ontdekte dat vergeving het risico op een hartaanval kan verminderen, het cholesterolgehalte en de slaap kan verbeteren; en pijn, bloeddruk en angst, depressie en stress kan verminderen. De gevolgen voor een vergevingsgezinde geest leiden tot minder emotionele stress, angst, woede en vijandigheid; terwijl degenen die wrok koesteren meer kans hebben op ernstige depressies en posttraumatische stress.
Vergeving is een verkeerd begrepen handeling. Velen geloven dat iemand vergeven zwakte betekent, emoties mogelijk maken, onderdrukken of vergeten wat er is gebeurd. Nadat ik de verschillende manieren had geoefend om mijn gevoelens te vermijden, worstelde ik echt met deze overtuigingen, want dat is precies hoe ik me voelde. Het voelde alsof de dader een gratis pas had om weg te lopen zonder echte gevolgen voor zijn daden. Na enige tijd de gekwetste gevoelens volledig te hebben verwerkt, besefte ik dat ware vergeving vrijheid is. Vrij van negatieve emoties en het vermogen om volledig lief te hebben.
Hier is hoe je de reis naar volledige vergeving kunt beginnen en verder kunt gaan:
Het vinden van een gezonde fysieke uitlaatklep is essentieel om de negatieve energie die van binnenuit opstijgt vrij te maken. Boksen, spinnen of hardlopen zijn enkele overwegingen waarmee u rekening moet houden wanneer u uitzoekt welke fysieke activiteit voor u het beste werkt.
Openhartig schrijven over de situatie en je emoties is een andere goede manier om de opgekropte energie vrij te maken. Dit is een veilige plek om lekker tot rust te komen. Houd niets achter. Als je eenmaal je hart hebt uitgeschreven... verbrand het dan. Scheur het in stukken. Begraaf het. Hoe je het ook wilt weggooien, gooi het gewoon weg. NIET DOEN. Ik herhaal. Stuur het NIET naar de persoon. Dit is gewoon een symbolisch gebaar om jezelf emotioneel van de situatie te zuiveren. Je hebt je pijn verlost en je bent begonnen de dader vrij te laten.
Een deel van vergeving is proberen de persoon in een ander licht te zien. Hoe moeilijk het in sommige omstandigheden ook mag zijn, het vinden van mededogen voor het individu is een noodzakelijke stap op weg naar vergeving. Misschien heb je dit gezegde gehoord: Mensen kwetsen, kwetsen mensen. Het kan niet meer waar zijn. Om welwillendheid voor de persoon te ontwikkelen, moet je beginnen met het stellen van deze twee vragen: Wat gebeurt er in het leven dat hem tot dit gedrag heeft geleid? Wat voor soort jeugd hebben ze gehad? De vraag over de kindertijd lijkt misschien vreemd, maar het valt niet te ontkennen dat de kindertijd bepaalt wie we zijn. Als u het emotionele klimaat begrijpt waaraan het individu tijdens de kindertijd werd blootgesteld (alcoholisme, passieve agressiviteit, terugtrekking, enz.), kunt u inzicht en begrip krijgen waarom de persoon deed wat hij deed.
Laten we eerlijk zijn, we zijn allemaal kapot van binnen (sommige meer dan andere). Om naar een plaats van vergeving te gaan, moet worden erkend dat het individu van binnen gekwetst is en niet weet hoe hij zijn emoties op de juiste manier moet verwerken, en dus zijn toevlucht neemt tot kwetsend gedrag. Dit is niet om de persoon een pass te geven en een excuus te verzinnen voor zijn slechte gedrag; het is veeleer een inzicht van u dat de dader emotioneel onvolgroeid is en geen andere hulpmiddelen heeft om te gebruiken dan om bewust of onbewust de mensen om hem heen pijn te doen.
Dit kan een onaangenaam onderdeel zijn van de vergevingstocht, dus wees geduldig... doe een stap terug en kijk wat je hebt bijgedragen aan het probleem. Ik weet het, ik weet het. Het kan moeilijk zijn om te bekennen. Maar het is een noodzakelijk onderdeel van genezing. Er zijn omstandigheden waarin iemand helemaal niet heeft bijgedragen aan de situatie (bijv. racisme, kindermishandeling, enz.); Deze stap verwijst meer naar relatieconflicten als het gaat om het nemen van verantwoordelijkheid. Bekijk het zo: u bent rechter in een rechtszaak. Als rechter moet je beide argumenten onpartijdig overwegen. Daarbij wordt vaak vastgesteld dat beide partijen enige schuld dragen. De ene meer dan de andere. Maar dat is niet mijn punt. Mijn punt is dat erkend moet worden dat beide mensen hebben bijgedragen aan de gevolgen en dat beide hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Dus vraag jezelf af, wat was mijn bijdrage? Welke invloed hadden mijn woorden of daden op de andere persoon?
Dit kan even duren en dat is OK. Vergeving is een proces. Ik daag je echter uit om verder te zoeken als je antwoord is: „Ik vond te veel leuk”. Als je merkt dat je op deze uitspraak terugkomt, vraag je dan af: „Hoe heeft mijn teveel liefde de ander beïnvloed?”
Als je je eenmaal neutraal voelt (je voelt je kalm) over de situatie, is het nu tijd om, als je dat wilt, de persoon te benaderen. In het geval dat het benaderen van de persoon geen haalbare optie is (bijv. de dood, te gevaarlijk, enz.), kan het schrijven van een brief (niet je openhartige) een oplossing zijn. Het is echter niet nodig, vooral niet als u vond dat de openhartige brief louterend was. Vergeving kan een stille veiling zijn.
In het geval dat u een relatie wilt onderhouden en besluit om persoonlijk met de persoon te spreken, is het belangrijk om de situatie op een rustige en niet-bedreigende manier te benaderen. Het artikel 10 Tips voor het oplossen van relatieconflicten van Psychology Today bevat enkele handige tips om op een gezonde en effectieve manier met conflicten om te gaan. Het artikel is bedoeld voor koppels, maar je kunt deze tips ook toepassen bij andere relaties (bijvoorbeeld werk, vrienden, enz.). Misschien gewoon niet zo intiem.
Hier zijn de stappen om de persoon die je pijn heeft gedaan rustig te benaderen:
Zeg duidelijk en bondig wat je pijn heeft gedaan, waarom en hoe je behandeld wilt worden.
Het doen van uitspraken waarbij de persoon en zijn karakter rechtstreeks worden aangevallen, is een veilige manier om hem in de verdediging te zetten en mogelijk uit te schakelen. Daarom is het belangrijk om de persoon te benaderen als je kalm en helder van geest bent. Zorg ervoor dat u „ik-verklaringen” gebruikt, dit zijn uitspraken die gericht zijn op hoe u zich voelt zonder uw partner de schuld te geven. Bijvoorbeeld: „Ik raak erg geïrriteerd als je zegt dat ik gevoelig ben. Het geeft me het gevoel dat mijn gevoelens niet belangrijk voor je zijn.”
Maak geen generalisaties over de persoon. Uitspraken als „Je kijkt altijd naar je mobiele telefoon” zullen de persoon waarschijnlijk defensief maken. Nog een discussie beginnen is niet het doel.
Blijf bij één probleem tegelijk. Het kan heel verleidelijk zijn om andere problemen aan te pakken, maar als je meerdere onderwerpen in één discussie sleept, wordt dat overweldigend en lost geen van de problemen op.
Onderbreek de andere persoon niet en ga er niet vanuit dat je weet wat hij of zij denkt. Denk aan het gezegde: „Behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden”. Je kunt de persoon laten zien naar wie je actief luistert door in je eigen woorden te parafraseren wat ze zeggen. Dit kan misverstanden voorkomen voordat ze beginnen.
Probeer te begrijpen waar de persoon vandaan komt (klinkt dat bekend? (zie #2). Individuen die het perspectief van de ander innemen, worden minder snel boos tijdens een conflictgesprek.
Minachtende opmerkingen of acties kunnen worden opgevat als kleinerend, respectloos of als gevolg van walging jegens de persoon. Wees je bewust van elk van deze acties: oogstrelend, grijnzend, sarcasme of scheldwoorden.
Op slecht gedrag reageren met nog meer slecht gedrag is contraproductief voor de missie van verzoening. Het vergt veel kracht om daar te staan, de verbale klappen op zich te nemen en niet te reageren. Als de discussie of negativiteit te overweldigend wordt, neem dan een pauze van de discussie. Stap een andere kamer binnen en haal een paar keer diep adem voordat je het gesprek beëindigt.
Of je nu een dagboek bijhoudt of als meditatie schrijft, het is hetzelfde. Wat belangrijk is, is dat je een relatie hebt met je verstand. - Natalie Goldberg
Een van de meest effectieve manieren om emoties en ervaringen te verwerken is door middel van een dagboek. Volgens onderzoek verbetert het bijhouden van een dagboek de stemming, geeft het de geest helderheid en helpt het om stress en angst te verminderen. Zie het bijhouden van een dagboek als zelftherapie; een soort compositorische zalf voor de ziel. Schrijf over je ervaringen door en door. Maar in plaats van je te concentreren op de negatieve emoties van een gebeurtenis, probeer je te concentreren op het goede dat eruit voortkomt.
Door je perspectief te richten op de voordelen van een negatieve situatie, help je jezelf om te vergeven en gemakkelijker verder te gaan. Stel jezelf dus de vraag: Welke levensles is er geleerd? Hoe heeft dit mij als individu doen groeien? Wat kan ik verbeteren?
Als je het gevoel hebt dat je de situatie achter je hebt gelaten, zijn hier enkele vragen die je moet overwegen om te bepalen of je het volledig hebt vergeven:
Als je op een van deze vragen ja hebt gezegd, is je vergeving nog steeds een werk in uitvoering. En dat is oké. Onthoud dat dit een proces is en dat er geen tijdlijn is. Dit is jouw reis en jouw proces; vergeving kan dagen, maanden of zelfs jaren duren.
Vergeving is een spirituele ervaring waarbij geest, lichaam en ziel betrokken zijn. Wees gerust, je bent op de goede weg als je actief werkt aan vergeving en elke dag emotioneel sterker wordt. Moge vrede en geluk met je zijn.
Dit artikel heeft me geholpen te begrijpen waarom ik vastzat. Tijd om deze stappen te proberen.
Ben begonnen met boksen als uitlaatklep en het is ongelooflijk therapeutisch.
Werken aan vergeving heeft mijn relaties met iedereen verbeterd, niet alleen met de persoon die me pijn heeft gedaan.
Zit vast bij het ontwikkelen van compassie. Deze suggesties kunnen me helpen vooruit te komen.
De tips over het kalm benaderen van iemand zijn perfect. Had ik dit maar jaren geleden geweten.
Eens over de connectie tussen geest en lichaam. Begon me fysiek beter te voelen na vergeving.
Dit proces duurt langer dan de meesten verwachten. Het kostte me jaren om echt te vergeven.
Alleen al de gezondheidsvoordelen maken het de moeite waard om vergeving te proberen. Mijn bloeddruk is verbeterd sinds het loslaten.
Ik heb gemerkt dat meditatie veel helpt met het compassie-gedeelte. De moeite waard om te proberen als je het moeilijk hebt.
Net begonnen aan deze reis en voel me overweldigd. Goed om te weten dat anderen het hebben meegemaakt.
Interessant perspectief op de invloed van de kindertijd. Laat me anders nadenken over mijn eigen reacties.
Dit komt dichtbij. Werk momenteel aan het vergeven van iemand en deze stappen helpen.
Het deel over het nemen van verantwoordelijkheid is moeilijk, maar noodzakelijk. We spelen vaak een rol die we niet willen toegeven.
Het vinden van een fysieke uitlaatklep maakte zo'n verschil in mijn reis. Hardlopen werd mijn therapie.
Brieven schrijven hielp me mijn emoties te verwerken, maar ik had ook therapie nodig.
Ik waardeer het echt hoe dit artikel erkent dat sommige situaties te gevaarlijk zijn om rechtstreeks te confronteren.
Ik hou van de praktische aanpak, maar soms is vergeving gewoon niet mogelijk.
Dit herinnert me eraan waarom ik moet werken aan het vergeven van mijn ouders. Het is tijd.
De voordelen voor de fysieke gezondheid verrasten me. Verklaart misschien waarom ik me beter voel sinds ik oude wrok heb losgelaten.
Ben begonnen met journalen na het lezen hiervan. Voel me nu al lichter na slechts een week.
Vergeving betekent niet vergeten of slecht gedrag goedpraten. Ik wou dat meer mensen dit begrepen.
De checklist aan het einde is nuttig. Laat me zien dat ik nog werk te doen heb.
Nooit eerder nagedacht over het aspect van de kindertijd. Vraag me af hoe mijn eigen reacties op dingen zijn.
Enkele geweldige inzichten hier, maar vergeving is niet altijd het antwoord. Soms is het oké om gewoon verder te gaan.
Sporten heeft me zeker geholpen om op een gezonde manier met woede om te gaan. Kan bevestigen dat die tip werkt!
Ik vind het geweldig hoe dit artikel praktische stappen combineert met emotioneel begrip.
Deze stappen hebben me geholpen mijn ex te vergeven. Het duurde twee jaar, maar ik voel me eindelijk vrij.
Het stuk over gekwetste mensen die mensen kwetsen, heeft me echt anders over mijn situatie doen nadenken.
Dit artikel beschrijft perfect waarom ik ben begonnen met mediteren. Het heeft me geholpen die moeilijke emoties te verwerken.
Het advies over het verbranden van brieven lijkt theatraal, maar het werkt echt. Ik heb het zelf gedaan.
Het innemen van een ander perspectief heeft me enorm geholpen bij het vergeven van anderen.
Die gezondheidsstatistieken van Johns Hopkins zijn onthullend. Ik heb me nooit gerealiseerd hoeveel wrok ons lichaam aantast.
Ik waardeer het dat het artikel erkent dat vergeving tijd kost. Je kunt het niet forceren.
Echte vergeving is moeilijker dan de meeste mensen denken. Dit artikel laat het eenvoudiger klinken dan het is.
De tips over het kalm benaderen van iemand zijn nuttig. Ik word nogal emotioneel en dat loopt nooit goed af.
Leren dat vergeving over mij gaat, niet over de ander, was een gamechanger.
Heeft iemand anders moeite met het idee dat vergeving betekent dat je het eens bent met wat er is gebeurd?
Mijn therapeut heeft vergelijkbare stappen aanbevolen. Ze leken eerst onmogelijk, maar ze helpen wel.
Ik wou dat ik dit jaren geleden had gelezen. Zo lang onnodige ballast meegedragen.
Het gedeelte over nooit 'nooit' of 'altijd' zeggen is raak. Die woorden maken mensen alleen maar defensief.
Brieven schrijven en verbranden werkt echt. Ik heb dit gedaan na mijn scheiding en het heeft me geholpen om verder te gaan.
Het is interessant dat je de druk om te vergeven noemt. Ik heb dat ook gevoeld, maar vergeving zou een persoonlijke keuze moeten zijn.
Deze aanpak lijkt te zachtaardig. Sommige acties zijn onvergeeflijk en we zouden ons niet onder druk moeten voelen om te vergeven.
Omdat ik onlangs therapie heb gevolgd, kan ik bevestigen dat deze stappen echt werken als je je eraan committeert.
De gezondheidseffecten van het koesteren van wrok zijn eng. Misschien verklaart het mijn hoge bloeddruk!
Ik vind het gemakkelijker om vreemden te vergeven dan mensen die dicht bij me staan. Ervaart iemand anders dit?
Het deel over het nemen van verantwoordelijkheid voor je bijdrage kwam binnen. Soms spelen we een grotere rol dan we willen toegeven.
Dat is precies wat ik vandaag moest lezen. Ik ben momenteel bezig met het vergeven van een familielid en voel me vastzitten.
Interessant punt over hoe de kindertijd gedrag vormt. Laat me anders denken over iemand die me pijn heeft gedaan.
Dit heeft me echt de ogen geopend over hoe ik met pijn uit het verleden ben omgegaan. Tijd om ze mijn heden niet meer te laten beheersen.
De suggestie van een fysieke uitlaatklep werkt wonderen. Boksen hielp me mijn woede op een gezonde manier te verwerken in plaats van het te laten etteren.
Studies tonen aan dat vergeving veel langer kan duren dan mensen verwachten. Het advies 'laat het gewoon los' vereenvoudigt de zaken te veel.
Ik vond journaling ongelooflijk nuttig in mijn eigen vergevingsreis. Die emoties op papier krijgen was zo cathartisch.
De genoemde gezondheidsvoordelen zijn fascinerend. Ik had geen idee dat onvergevingsgezindheid het cholesterolgehalte en de bloeddruk kon beïnvloeden.
Geweldig artikel, maar ik denk dat het voorbijgaat aan hoe moeilijk het proces werkelijk is. Soms duurt vergeving jarenlang.
Ik worstel met het idee om compassie te ontwikkelen voor iemand die me opzettelijk pijn heeft gedaan. Hoe kun je compassie vinden voor echt giftige mensen?
Het deel over vergeving als vrijheid resoneert echt met me. Ik heb jarenlang woede vastgehouden en het heeft me uiteindelijk alleen maar pijn gedaan.
Ik kan me zo goed vinden in dit artikel. Leren vergeven is een van de moeilijkste maar belangrijkste reizen in mijn leven geweest.